Schijt.

17 mei 2018 - Ollantaytambo, Peru

De dag die je dacht dat zou komen. Gisteren werd het teveel voor mijn reisgenote. Ze had al last van de hoogte, maar dan kwam voedselvergiftiging bij. We hadden de eerste dag gegeten bij een restaurant achteraf waar de serveerster dan weer wel en dan weer niet Engels sprak. Maar goed, het eten was behoorlijk en de patat bleek hardgebakken banaan te zijn. Alleen was het niet schoon. Ik begon de volgende ochtend aan de dunne, maar niet alleen ik. De rest van de details bespaar ik jullie. Echter ging het bij mij wat beter na wat ORS naar binnen gewerkt te hebben. Bij haar niet. Ze voelde zich ellendig. We hebben van alles geprobeerd, mate de coca, rauwe cocabladeren, zuurstof uit een grote tank beneden in het hotel, maar het werd niet beter. Uiteindelijk heb ik de dokter laten komen en is ze een nachtje opgenomen in de kliniek. De volgende ochtend was ze op tijd weer terug voor de reis naar Ollantaytambo. (Spreek uit: o-jan-taai-tam-bo) Nou ja, dat ging wat warrig vanochtend en er bleken meer mensen ziek geweest. Niet alleen in ons hotel, maar ook in Cusco. De dame voor ons in het busje moest er steeds even uit voor wat frisse lucht. Daarna kreeg ze van de gids een goedje op een watje en onder haar neus dat ze even moest inademen. Daarna was het over. 'It's magic!', zei de gids toen gevraagd werd wat het was. Eh. Okee. Daarna door Incagebied van Cusco naar Ojantaaitambo gereden. Mooie ruïnes gezien en beklommen en na 2 dagen eindelijk weer even plezier.

1 Reactie

  1. Yvonne:
    18 mei 2018
    Hoop voor jullie dat het hierbij blijft qua lichamelijke ongemakken 😷
    Gelukkig is er veel moois om van te genieten...