Lek.

Druk. Heel druk. Met inpakken. Het gaat gebeuren, de grote reis gaat van start, maar zonder een dik gepakte tas ga ik niet weg. Nou gaan er in die tas ook 2 camera's mee. Eigenlijk zelfs drie, als je mijn telefoon meetelt, maar die doet ook andere dingen en voor de mooie foto's (en films) doe ik dat nou eenmaal graag ouderwets met een camera. Maar waarom twee? Bang dat de ene stuk gaat, zodat je nog een reserve bij je hebt? Mja. Nee.

Laat ik je het verschil even uitleggen. Voor de ene camera heb ik een setje accu's mee en een lader en een geheugenkaartje. Ik ga met deze camera filmen en voor het blog de foto's maken. Via WiFi of Bluetooth (kan me niet schelen) pomp ik de foto's dan over naar de iPad. Die krijgen jullie dan enkele dagen later te zien op deze website. Voor die andere camera gaan er 4 reserve batterijen mee (of eigenlijk: batterijtjes) en 21 fotofilms. Een rare gewoonte van mij is dat vakantiereizen altijd analoog vastgelegd worden. Op de een of andere wijze is het mooi als de rolletjes uit de camera komen en nog een tijdje de reistas in gaan. Zo kunnen ze nog even sudderen zeg maar. Bij thuiskomst laat ik ze ontwikkelen en dan komt het: ik beleef de hele reis weer even opnieuw.

De titel van dit blog is 'Lek'. Tot nu toe heb ik het nog niet over lek gehad. Lek heeft te maken met die laatste camera. Geen idee of er nog nieuwe analoge camera's gemaakt worden, maar de meesten zijn toch al behoorlijk oud. Zo ook die van mij. Een jaar of 35. Een analoge camera moet altijd lichtdicht zijn, zodat er op de film geen rare vlekken komen. Dat afdichten gebeurt met een soort schuim en dat is na 35 jaar opgedroogd in mijn toestel. Shit, want ik heb nu allerlei van die prachtige strepen op mijn foto's waar een instagrammende hipster jaloers van zou worden. Desondanks die hippe resultaten zijn goede scherpe foto's zonder strepen toch meer mijn favoriet. Wat doe je dan? Dan moet je de camera repareren. Dat repareren is minder eenvoudig dan het lijkt. Het merk van de camera bestaat niet meer -of nou ja, maakt kopieerapparaten geloof ik- en een reparatiedienst is er niet. Effe zelf wat nieuw schuim bestellen op het internet kan, wie wel eens wat op Alibaba.com heeft besteld weet alleen dat de levertijden notoir lang kunnen duren. Mijn oplossing? Schuimrubberkwastjes! Met wat handig snijwerk is de camera voorzien van een vers laagje schuim en kan hij er weer jaren tegen. Hopelijk nog minimaal 21 filmpjes lang.

Als laatste vandaag: En al die foto's dan? Krijgen wij die nog te zien? Aber natürlich! Na de reis komen ze op dit blog!